Sidrenje epoksi smolom
Postupak oblaganja kamenim pločama koji se naziva sidrenje epoksi smolom ili kemijsko sidrenje je zamijenio takozvani mokri postupak. Kod mokrog postupka sidrenja pridržavajuće ili nosivo sidro se u provrtu (rupi u nosivom zidu) učvršćavalo finim cementnim mortom. Frakcija korištenog pijeska je iznosila od 0 – 0.5 mm. Problem se pojavljivao kad se cementni mort nije mogao vlažiti niti očvrsnuti bez vode, pa bi dolazilo do pregaranja morta, to jest pretvaranja u prašinu i gubitka vezivnih svojstava.
Sidrenje epoksi smolom se može izvoditi u punim armiranobetonskim zidovima ali i u zidovima od šupljih opeka i blokova. Pri tome je neophodna uporaba perforiranih plastičnih tipli kako smola ne bi iscurila u prostor.
Epoksi smola brže od cementnog morta izvodi otvdnjavanje i preuzimanje funkcije sidra u nosivosti kamenih obloga. Isto tako nema problema s vlaženjem potrebnog za otvrdnjavanje cementnog morta. Nakon bušenja rupa u nosivom zidu, potrebno je izvršiti ispuhivanje od prašine kako bi se epoksi smola mogla potpuno snažno vezati za nosivi zid.
Ako nosivi zid nije kompaktne (pune) strukture te se radi o prošupljenim blokovima ili ciglama, onda se koriste plastični perforirani tipli u koje se utiskuje epoksi smola. Potom se u smolu ubacuju pripremljena sidra od nehrđajućeg čelika i fiksiraju za prihvat kamenih ploča.
Sidra (ankeri) po namjeni mogu biti nosiva ili pridržavajuća. Prema načinu na koji su smještena obzirom na kamenu ploču obloge mogu se podijeliti na sidra u vodoravnoj ili okomitoj fugi.