Vrste sidrenja pri oblaganju kamenim pločama
U prošlosti je razvijeno nekoliko raznih sustava ugradnje obloga pročelja objekata, ovisno o dimenzijama, tipu i materijalu samih obloga. Vrste sidrenja pri oblaganju kamenim pločama se definiraju projektnim proračunima kao što su: mokri postupak sidrenja, suhi postupak sidrenja, sidrenje epoksi smolom, podkonstrukcije, paneli i nosive čelične konstrukcije. Općenito vrijedi da se kamena ploča sidri nehrđajućim sidrima (ankerima) sa dva nosiva sidra (u donjem dijelu ploče) i sa dva pridržavajuća sidra (u gornjem dijelu) ili se to postiže raznim podkonstrukcijama.
Kod mokrog postupka sidrenja, provrti (rupe) u nosivom zidu u kojima se smještaju sidra se ispunjavaju cementnim mortom. Provrti se prethodno ispuhuju od ostataka bušenja (prašine) i vlaže vodom kako bi vezni materijal (cementni mort) imao dovoljnu hidratizaciju.
Za suhi postupak sidrenja nosiva i pridržavajuća sidra se učvršćuju rebrastim vijcima za nosivi zid obloge. Provrti u ovom slučaju se ne ispunjavaju vezivom, već se vijci pričvršćuju u prethodno ugrađene tiple, u kojima okretanjem stvaraju navoj.
Sidrenje epoksi smolom ili kemijsko sidrenje je postupak sličan mokrom načinu s razlikom da se umjesto cementnog morta koristi epoksi smola. Ako se rupe za sidra nalaze u prošupljenim materijalima kao što je cigla ili betonski blok, onda se prethodno u provrt ubacuju perforirani tipli koji zadržavaju smolu od otjecanja u šupljine zida.
Video prikaz sidrenja epoksi smolom …
Razni tipovi podkonstrukcija za ugradnju kamenih ploča su prisutni na tržištu. Sastoje se od okomitih okvira koji se na nosivi zid pričvršćuju vijcima i metalnih elemenata koji nose ili pridržavaju kamene ploče.
Video prikaz ugradnje kamenih ploča na metalnu podkonstrukciju …
Paneli ultrakompaktne izrade kojima se oblažu pročelja objekata zahtjevaju posebna podkonstrukcijska rješenja. Razvijena su u Sjedinjenim Američkim Državama te se danas koriste širom svijeta. Podkonstrukcija je sustav okomitih aluminijskih nosača koji su vijcima pričvršćeni na nosivi zid objekta. Na njih se spajaju vijcima vodoravni aluminijski profili koji nose i pridržavaju panele. Ultrakompakni paneli mogu imati veće dimenzije kao na primjer 260 x 70 cm u primjeru na video filmu (poveznica ispod teksta). Odmaknuti su od zida 3 cm, a međusobno sa fugama od 3 do 10 mm koje se ne zatvaraju pa se tako formira ventilirana fasada.
Video prikaz ugradnje ultrakompakt panela na aluminijsku podkonstrukciju …
